مقاله اصول مدیریت و پرورش شترمرغ word دارای 55 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اصول مدیریت و پرورش شترمرغ word   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله اصول مدیریت و پرورش شترمرغ word

مقدمه  1
صفات برجسته و طبقه‌بندی جانورشناسی  2
مشخصه‌های عمومی  3
شناسایی نژادهای شترمرغ  3
شترمرغهای گردن قرمز  3
شترمرغهای گردن آبی  4
تعیین سن شترمرغ  5
مختصری از آناتومی  6
اسکلت‌بندی  6
دستگاه گوارش  7
سایر اندامهای داخلی  8
تولید مثل  9
گروههای تولید مثلی  11
پن‌های تولیدمثلی  12
لانه  13
جوجه کشی طبیعی  14
جوجه‌کشی مصنوعی  14
تخم شترمرغ  15
حمل و نقل تخم شترمرغ   16
نکات بهداشتی در مورد تخم شترمرغ  18
نکاتی درباره جوجه کشی  19
دستگاه جوجه‌کشی  19
پرورش جوجه  20  
تهویه و حرارت  20
جایگاه نگهداری و گردش جوجه‌ها  21
بستر جایگاه جوجه‌ها  23
بهداشت  25
تغذیه  26
تغذیه عملی شترمرغ  26
نکاتی کلی در خصوص ترکیب جیره  28
استفاده از غذاهای آماده تجاری  30
آب آشامیدنی  30
تغذیه جوجه شترمرغ  31
جیره های غذایی شترمرغ  31
روش غذادهی  32
جیره های غذایی  34
 تغذیه شترمرغهای مولد  36
بیماریهای شترمرغ  37
نیوکاسل  37
سیاه زخم   38
سل  38
مسمومیت خونی  38
سینوزیت  39
انگلهای داخلی  39
کوکسیدوز  39
هیستومونیازیس  40
انگلهای خارجی  40
کنه‌ها  40
مگسها  40
کشتار شترمرغ  40
محصولات  41
چرم  41
گوشت  42
پرها  42
سرمایه گذاری  44
عوامل اقتصادی پرورش شترمرغ  44
هزینه های ثابت  45
هزینه های جاری  45
درآمدها  46
منابع49

مقدمه

آدمی از بدو خلقت و استفاده از ابزارهای ساده تا به امروز با کمک فن‌آوری جدید، از حیوانات وحشی و اهلی برای تأمین نیازهای خود بهره برده است. اهلی‌نمودن حیوانات و پرورش آنها جهت استفاده از محصولات متنوع‌شان دیرینه چندین هزارساله دارد. دانشمندان و پژوهشگران دنیا در حال مطالعه مستمر و یافتن شیوه‌های استفاده بهینه از دامها و افزایش کمی و کیفی محصولات آنها می‌باشند. از حدود صدهاسال پیش پرورش شترمرغ با هدف بهره‌گیری از فرآورده‌های آن و بدلیل ویژگی‌های خاص این پرنده، بویژه در قاره افریقا بطور قابل توجهی مطرح بوده است. خصوصیاتی همچون مقاومت زیاد در برابر شرایط اقلیمی متفاوت، ویژگی‌های تغذیه‌ای و کیفیت منحصر به فرد فرآورده‌های آن مثل گوشت،چرم و پر سبب شد تا از ابتدای دهه حاضر استقبال شایانی از سوی تولیدکنندگان در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه جهت پرورش و تکثیر شترمرغ در سطح انبوه و به شکل صنعتی بوجود آید. بطوری که در این زمان کوتاه مطالعات و فعالیتهای گسترده‌ای در زمینه پرورش و و فعالیتهای گسترده‌ای در زمینه پرورش، تغذیه، اصلاح نژاد، بهداشت و بیماریهای این پرنده صورت پذیرفته و در قالب مقاله و کتاب در دسترس علاقه‌مندان قرارگرفته است

صفات برجسته و طبقه‌بندی جانورشناسی:

شترمرغ به طبقه‌ پرندگان تعلق دارد و یکی از پنج زیرراسته متعلق به راسته سینه پهنان محسوب می‌شود. مشخصه‌های اصلی آنها عدم قدرت پرواز می‌باشد. ویژگی اخیر علت نامگذاری فوق شده است

شترمرغ در زیرراسته استروتیونی فرمها قرار دارد از خانواده استروتیوینده،جنس استروتیو و گونه آن استروتیوکاملوس است که از این گونه یاد شده می‌توان نژادهای ذیل را نام برد

-         استروتیوکاملوس استرالیس( شترمرغ آفریقای جنوبی یا زولو) در آفریقای جنوبی

-         استروتیوکاملوس کاملوس( شترمرغ مالی یا بربر) در آفریقای شمالی

-         استروتیوکاملوس ماسانیکوس(شترمرغ ماسانی) درشرق آفریقا

-         استروتیوکاملوس مولیبدوفامنس( شترمرغ سومالی) در اتیوپی،کنیای شمالی و سومالی

-          استروتیوکاملوس سیریاکوس( شترمرغ عربی) از حدود 1960 منقرض شده است

زیرگونه‌های کاملوس و ماسانیکوس به شترمرغهای گردن‌قرمز تلعق دارند. اکثر این زیرگونه‌ها ماسانیکوس به امریکا صادر شده‌اند. و قسمت اعظم شترمرغهای این کشور را نیز گردن‌قرمزها تشکیل می‌دهند. گردن‌آبیها زیرگونه‌های مولیبدوفانس و استرالیس را شامل می‌شوند. در قیاس باشترمرغهای ساده افریقایی،زیرگونه‌ کاملوس، ماسانیکوس و مولیبدوفانس( بخصوص گردن‌قرمزها) بزرگتر و نگهداری آنها به دلیل کوتاهتر بودن سابقه اهلی شدنشان مشکلتر است و در نگهداری نیز باید حصار این پرندگان بلندتر در نظر گرفته شود. شترمرغهای اهلی شده افریقای جنوبی در عرصه تجاری سیاه افریقایی نامیده می‌شوند. این شترمرغها دارای نام لاتین استروتیوکاملوس از واریته داستیکوس می‌باشند

بطورکلی سیاههای افریقایی بخش اعظم شترمرغهای اهلی شده دنیا را تشکیل می‌دهند

مشخصه‌های عمومی

شترمرغ بزرگترین پرنده موجود در کره زمین است. شترمرغهای کنونی برخلاف اجدادشان به دلیل داشتن پروبالهای رشدنکرده توانایی پرواز ندارند. این کمبود با داشتن پاهای قوی جبران شده و آنها را قادر می‌سازد با سرعتی معادل 60 کیلومتر در ساعت بدوند و سرعتشان را تا زمانی بیش از 10 دقیقه حفظ کنند. شترمرغ تنها پرنده‌ای در جهان است که فقط 2 انگشت از 4 انگشت اصلی را دارا می‌باشد که آنها را انگشتهای سوم و چهارم می‌نامند. این مشخصه باعث تمایز شترمرغها از انواع دیگر سینه‌پهنها که دارای سه انگشت می‌باشند می‌شود. انگشت سوم کوچکتر بوده و بطوری قرار گرفته است که به طرف خارج پا قرارگرفته و با روند روبه زوالش تنها نقش تعادلی را برعهده دارد. انگشت چهارم که در داخل قرارگرفته بزرگ و پهن بوده و در زیر دارای یک پینه بالشتکی و فنری پهن می‌باشد که در انتهای یک چنگال بطول تقریبی 7 سانتی‌متر ختم می‌شود. این اندامها به انضمام پاهایی قوی به شترمرغ قدرت پرتاب یکی از خطرناکترین لگدها را می‌دهد. و از آنجایی که شترمرغ فقط توانایی لگدزدن به سمت جلو و پایین را دارد بهترین جهت برای گرفتن شترمرغ از جوانب و عقب است

 شناسایی نژادهای شترمرغ:

شترمرغهای گردن‌قرمز:Red neck ostriches

از این دسته شترمرغها که سه‌زیرگونه را شامل می‌شوند: کاملوس، سیریاکوس و مائیکوس را نام برد

-         زیرگونه کاملوس: خیلی بزرگ‌اند، استخوان مچی قلمی و پا طولی بیش از 520 میلی‌متر دارند.

-    زیرگونه سریاکوس: جزء کوچکترین شترمرغها هستند استخوان مچی قلمی و پا کمتر از 520 میلیمتر طول دارد تخمهایشان کمتر از 125 میلیمتر قطر دارند

-    زیرگونه ماسائیکوس: سر دارای موهای سفیدرنگ است. گردنشان دارای پوشش کرکی متمایل به صورتی کم‌رنگ است. پرهای تیره پرنده سیاه قهوه‌ای است

این سه گونه دارای اختصاصات کلی زیراند

گردن و ران شترمرغ نررنگدانه قهوه‌ای خاکستری ندارند بلکه قرمز میخکی تا قرمز صورتی است

شترمرغ گردن آبی:Blue neck osterickes

-    زیرگونه مولیبدوفانس: قدری کوچکتر از استرالیس هستند. بالای سرشان معمولاً کم مو می‌باشد. لبه منقارشان قرمز روشن بوده و صفحات فلسی جلوی ساق پا تنها تا انتهای استخوان

مچی که قلمی است و گردن و رانهای برهنه آنان به ر نگ سبزآبی تیره می‌باشد

-    زیرگونه استرالیس: قدری بزرگتر از زیرگونه مولیبدوفانس بوده و بالای سرها معمولاً بیشتر مو دارد، لبه منقار عموماً به رنگ قرمز نمی‌باشد

گردن و رانها روشنتر و به رنگ خاکستری می‌باشد

اختصاصات عمومی این دو زیرگونه شامل: گردن و ران برهنه، نرها قرمز نبوده و دارای رنگدانه قهوه‌ای خاکستری است. جلوی ساق پا به رنگ قرمز روشن است

تعیین سن شترمرغ:

تعین سن شترمرغ خصوصاً در فاصله سنی 2 تا 4 سالگی که از لحاظ تجاری مورد توجه می‌باشد کاری بس دشوار است. دکتر اسمیت از دانشگاه مک گیل کانادا در این خصوص اینگونه بیان می‌کند که

-    دوساله‌ها: تمامی پرهای اولیه( پرهای جوجگی) و ناحیه پست به استثنای پرهای نواحی اتصال گردن به بدن از بین می‌روند. در این سن پروبال شترمرغ نر، از جمله اکثر پرهای مشکی سیاه می شوند. در شترمرغ ماده اغلب پرهای سفید شکمی به رنگ خرمائی تغییر رنگ می دهند

-    سه‌ساله‌ها: تمامی پرهای سفیدشکم نرها و ماده‌ها از بین می‌رود هیچگونه اثری از پرهای اولیه حتی در محل اتصال گردن و تنه وجود ندارد. در این زمان است که در بعضی از شترمرغهای نر، رنگ قرمز منقار و پاها به چشم می‌خورد

-    چهارساله‌ها: شترمرغهای نر و ماده همان رنگ پوست و پر بالغین را که قبلاً به آن اشاره شده است دارند. در ضمن تعیین سن شترمرغهای نر با اندازه‌گیری اندام تناسلی امکان‌ پذیر است

 مختصری از آناتومی:
اسکلت‌بندی:

قابل توجه‌ترین بخش اسکلت‌بندی شترمرغ جناغ است. استخوانی که تا 40 سانتی‌متر ضخامت داشته و دارای ساختمانی متخلخل می‌باشد. استخوان جناغ سینه در ستیز و برخورد با موانع مراقبت می‌کند. وجه تمایز جناغ شترمرغ فقدان بخش ستیغ مانندی است که در بقیه پرندگان وجود دارد و در پرواز مؤثر است. این پرندگان بواسطه قدرت پرواز اسلافشان، استخوانهایی ترد و شکننده دارند که دارای یک دیواره نازک خارجی بوده و در بخش داخلی آن توخالی و در عین حال متشکل از مواد استخوانی خلل و فرج داراست

استخوانهای شکسته شده به کندی بهبودیافته و پرندگان مصدوم معمولاً مجبور به خوابیدن هستند. که اینگونه آسیب‌دیدگی‌ها از شایعترین علل تلفات در میان شترمرغهای بالغ می‌باشد. استخوانهای ترقوه در این حیوانات کاملاً از بین رفته و هر دو استخوان شرمگاهی رشد کرده و رودها را دربر می‌گیرد. جالب توجه اینکه نوک این پرنده از 13 استخوان مجزا تشکیل شده که بوسیله پوست محکم خارجی کنار هم قرارگرفته‌اند. چنین ساختاری قرمزشدن منقار را در طول فصل جفتگیری تسهیل می‌سازد

 دستگاه گوارش: